خوردنی ها و خریدنی های چابهار چیست

سیبنا، مرجان حاجی رحیمی : لباسهای رنگی رنگی زنان بلوچ، غذاهای تند و خوشمزه و حتی زبانی که از نظر آوایی به هند و پاکستان نزدیک است.

برای آنهایی هم که تجربه سفر به هند را ندارند، باز هم چابهار جذاب است. تنها بندر ایران که به آبهای آزاد و اقیانوس هند وصل است با کلی جاذبه گردشگری طبیعی و البته مردمشناسی و مناسب برای کسانی که طبیعتگرد هستند یا دنبال گردشگری متفاوت هستند.

آخرین شهر در جنوب شرقی ترین شهر ایران که روی نقشه جانمایی شده، چابهار است. برعکس بقیه مناطق آزاد کل این شهر جزء مناطق آزاد به شمار نمی رود. در میانه شهر دروازه ای قرار دارد که با ورود به آن به منطقه آزاد وارد می شوید و خارج از آن همان مردم محلی هستند که گاه در خانه های فقیر زندگی می کنند.مردم چابهار بلوچ و اهل تسنن هستند.

چی بخوریم؟

بهترین رستوران چابهار که هم فضای خوبی دارد و هم غذاهای محلی، رستوران «براسان» است. براسان در زبان بلوچی به معنای «برادران» است.  شعبه اصلی رستوران براسان در زاهدان است و یک شعبه دیگر هم در ایرانشهر دارد.

تنورچه اعیانی ترین غذای بلوچی است که در هرجایی نمی توان آنرا یافت و اگر شما می خواهید این خوراک را مزه کنید باید از قبل به رستوران سفارش دهید چراکه غذای گرانی است و هر روز پخته نمی شود. تنورچه در حقیقت گوسفندی است که پس از پاک کردن و ادویه مالی به طور درسته درون تنوری که روی زمین است میگذارند و آن را با ذغال می پزند و برای آنکه در تنور خوب بسته شود آن را کاهگل می کنند. گوشت را معمولا با برنج می خورند و بعضی ها هم با نان های بلوچی.

کرایی (کراهی) مرغ و گوشت که خورش بلوچی است با ادویه های خوشمزه محلی، تباهگ که عده ای به مزاح می گویند این غذا انسان را تباه می کند از بس که خوشمزه است گوشت بز یا گوسفند نمک سود شده است که با ادویه های خاص پخته و معمولا با برنج سرو می شود. نکته جالب شاید این باشد که گوشت بز در شهرهای گرمسیر جنوب از جمله چابهار بسیار مورد استفاده است و حتی کبابهای چنجه خوشمزه ای دارد که در کباب فروشی های سیار به فروش می رود.

ماهی هم که با شیوه بلوچی پخت می شود از دیگر خوراکی هایی است که در سفر به این بندر باید آن را امتحان کنید.

کباب شکارپچ البته ربطی به شکار ندارد. در پخت این کباب گوشت را به یک چوب درخت نخل که شبیه سیخ شده ، می پیچند و گوشت سیخ شده را بین دو ردیف زغال قرار می دهند.

غذاهای بلوچی تنوع زیادی دارد که برای انتخاب آنها می توانید از کارکنان رستوران کمک بگیرید و شک نکنید که هرچی انتخاب کنید، خوشمزه خواهد بود.

رستوران هتل صدف و هتل لیپار هم غذاهای خوبی دارد. همینطور چابهار کافه ای دارد به نام کافه آزادی که همه رانندگان تاکسی نشانی آن را بلدند. در این کافه هم خوراکهای محلی سرو می شود هم خوراکهای فرنگی.

بلوچها به جای چای ، شیرچای می نوشند. در هر خانه ای یک فلاسک پر از شیرچای همیشه وجود دارد که معمولا با خرماهای مرغوب نوشیده می شود.

موز، پاپایا و انبه از میوه های این شهر است که درخت آن در خانه خیلی ها وجود دارد، حتما ترشی انبه را که روغنی و کمی شور است امتحان کنید.

اگر اهل قلیان کشیدن باشید باید بدانید که قلیان های چابهار متفاوت تر از قلیانهای دیگر جاهاست و تنباکوی سنگین تری دارد و اغلب زنان خانه ها هم وقتی دور هم جمع می شوند، قلیان می کشند.

چی بخریم؟

اگر اهل خرید سوغاتی از پاساژهای مدرن هستید، باید به قسمت منطقه آزاد وارد شوید. در این بخش چند  پاساژ از جمله پردیس،صالح یار،صدف،فردوس و تیس وجود دارد که می توانید انواع قهوه و نسکافه؛ تنقلات خارجی، لوازم آرایش و پتو بخرید. اما اگر دنبال چیزهای نابی هستید که در بقیه شهرها آن را پیدا نخواهید کرد بهتر است از منطقه آزاد خارج شوید و به بلوک بازار در بلوار امام خمینی بروید. بلوک در زبان بلوچی به معنای پیرزن است چراکه اغلب دستفروشان این بازار پیرزن هستند و مهرهایی که برای دوخت و دوز سوزندوزی های بلوچ استفاده می شود، چوب مسواکی، نخ و خنزرپنزرهای بامزه دیگر می فروشند. اگر بخواهید روی دستتان نقش و نگار حنایی بزنید در این بازار می توانید کسی را پیدا کنید که این کار را برای شما انجام دهند.

حتما فراموش نکنید که زنان بلوچ زیاد دوست ندارند از آنها عکس بگیرید. بنابراین به حریم خصوصی آنها احترام بگذارید و اگر می خواهید از آنها عکاسی کنید حتما قبلش اجازه بگیرید.

مغازه ها نیز معمولا ادویه فروش و پارچه فروش هستند و لباسهای چرخ دوز هم می فروشند که معمولا لباسها را با نخ از یک سر بازار به سر دیگر به صورت عرضی وصل می کنند. همینطور دکه های سیاری نیز هستند که غذاهای خیابانی می فروشند. توصیه نمی شود این غذاها را که اغلب در روغن سرخ می شوند امتحان کنید.

صنایع دستی چابهار هم حصیرهایی است که با الیاف خرما بافته می شود و بسیار مرغوب است. شاید خاص ترین سوغاتی حصیری که می توانید از چابهار تهیه کنید، «سواس» باشد. سواس یک کفش حصیری است که بیشتر مردها آن را می پوشند.

سکه دوزی یکی دیگر از هنرهای چابهاری هاست. البته تصور نکنید که سکه را روی چیزی می دوزند بلکه آیینه و پولک دوزی است که بیشتر برای آویز و یا آیینه از این هنر استفاده می شود.

سوزندوزی هم که شهره خاص و عام شده است. می توانید زیورآلات سوزندوزی بخرید اما لباسهای سوزندوزی شده خیلی گران هستند. هرچند مدلهایی که به لباسهای پاکستانی مشهور هستند چون با چرخ خیاطی دوخته می شوند، قیمت بهتری دارند.

چطور برویم؟

راه دسترسی به چابهار از دو طریق زمینی و هوایی میسر است.اگر بخواهید از تهران تا چابهار رانندگی کنید باید بدانید که ۲۲۸۶ کیلومتر راه پیش رو دارید. چابهار هنوز به راه آهن سراسری وصل نشده است.

راهنما کیست؟

در سالهای اخیر که گردشگران زیادی به سمت چابهار روانه شده اند، جوانان بلوچ هم به سمت راهنمای گردشگری سوق پیدا کرده اند که از جمله آنها می توان به مسلم بارک زهی، مبین بلوچ و اسحاق دیده ور اشاره کرد.