جایگاه دیالوگ در ارتباطات انسانی

سیبنا،منصورساعی، استادیار ارتباطات-  دیالوگ یا گفتگو به عنوان بخشی از ارتباطات انسانی ایده آل بین دو نفر یا یک گروه، فرآیندی است که طی آن واژه ها، اطلاعات، افکار و باورها و ارزشها و احساسات و عواطف بین دو ارتباط گر رد و بدل می شود. گفتگو دو معنای مختلف دارد: شناختی و ارتباطی.

در معنای شناختی، دیالوگ تبادل اندیشه بین دو شخص یا بیشتر است اما در معنای ارتباطی بیانگر عملی است که در آن افراد فرصت می یابند تا با هم ارتباط برقرار کنند و یکدیگر را تجربه کنند. هدف در دیالوگ تایید یا رد تفکر دیگری نیست، بلکه فهم هستی و درک صحیح ارزشها و باورهای دیگری است.

هدف از دیالوگ شناخت است نه توجیه، تعهد است نه انکار تعارض و در نهایت همکاری است نه رقابت.در یک گفتگوی حقیقی، هدف دستیابی به یک توافق نیست، بلکه بیشتر درک و فهم یک حقیقت و حصول تفاهم است.

عمل دیالوگ، کوششی برای فراهم کردن شرایط و جوی محترمانه و اعتمادآمیز و مبتنی بر جست و جو و کاوش است که در آن این اجازه به همه(طرفین ارتباط) داده می شود تا به کشف معنای مشترکی دست یابند.

دیالوگ همان صحبت کردن یعنی گپ دوستانه و ارتباطات کلامی معمول و غیررسمی و غیرجدی، فاقد انسجام، فاقد قصد و منظور خاص نیست.

دیالوگ به معنای مذاکره یعنی مبادله امتیاز، حل و فصل تضاد منافع نیست.

دیالوگ به معنای مناظره یعنی پیروزی و غلبه بر دیگری، رفتار خصمانه، پیدا کردن ضعف ها و عیوب مواضع فکری یکدیگر نیست.دیالوگ به معنای بحث کردن یعنی صحبت های جدی و هدفمند، اثبات برتری خود به دیگری، دفاع از خود در برابردیگری، ارائه نظرات جدا از هم به منظور رسیدن به راه حل یک مشکل یا مساله نیست.

دیالوگ حتی با خود مفهوم گفتگودر زبان فارسی نیز تفاوت دارد.