پل راه آهن  هفت تپه، طرحی که مسؤلان شوش باید از آن درس گیرند

*مهدی عالیپور
دانشجوی دکتری باستان شناسی
مسئول واحد باستان شناسی میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه

سیبنا: یکی از حادثه خیز ترین نقاط شهرستان شوش؛  پیچی خطرناک مجاور ایستگاه قطار و محوطه تاریخی هفت تپه است که  بصورت تقاطع زیر هم سطح(رو گذر) بر روی مسیر ریلی   شمال_جنوب احداث شده و دارای ایمنی لازم نیست.؛این پل در تابستان ۹۵ و با هدف کاهش سوانح احتمالی و ارتقاء ایمنی، سیر روان وسایل نقلیه و همچنین رفاه حال مردم منطقه بصورت تقاطع غیرهمسطحی درمدت زمان چهارده ماه و با هزینه ای بالغ بر۱۲۰ میلیارد ریال افتتاح شد. تا پیش از ایجاد این پل روگذر در این قسمت مسیر دسترسی و جاده ای  شرکت و شهرک‌های مسکونی هفت تپه بصورت تقاطع هم‌سطح و راه بند مدیریت تردد میشد.  متاسفانه امروزه شاهد سیر صعودی آمار تصادفات و بدنبال آن خسارت های مالی و جانی است که نه تنها کاهش‌ پیدا نکرد بلکه بشدت بیشتر شد و هیچ دستگاه و نهادی پاسخگوی این موضوع نبود. آیا بهتر نبود پیش از انجام این پروژه تمام جوانب آن سنجیده تا اینچنین به مردم منطقه آسیب وارد نشود؟ آیا اینک که این تقاطع غیر هم سطح احداث شده آمار تصادف نسبت به زمانی که راه بند بود کاهش پیدا کرده است؟ چرا بجای هوشمندسازی راه بند قبلی و استفاده از ظرفیت گردشگری این نقطه بواسطه مجاورت با محوطه تاریخی هفت تپه و ایستگاه تاریخی آن،تصمیم به اصرار بر احداث این روگذر گرفته شد؟  نهادهای نظارتی چه وقت در جهت جلوگیری از لطمات بیستر به این موضوع ورود خواهند کرد؟ متاسفانه مسولین محلی در فراری رو به جلو میراث فرهنگی را مقصر ماجرا می‌دانند چرا که این وزارت خانه اجازه احداث پل روگذر در عرصه تاریخی محوطه را نداده و طراحان ناچار از عرصه میراث فاصله گرفتند. در این خصوص هم ذکر آن ضروری است که میراث وظیفه ذاتی خود را به درستی انجام داده د مطالعات امکان سنجی و ایمنی مسیر به عهده دیگر نهاد های مسئول است .  پل راه آهن هفت تپه در شهرستان شوش می‌تواند می‌تواند نمونه گران سنگی برای مسولین شهرستان باشد چرا که نشان داد بجای اصرار بر افتتاح پروژه ای به ظاهر جدید که سبب لطمه به جان و مال مردم خواهد شد  بهتر است با اندکی تعقل در جهت مدیریت و استفاده از فرصت های موجود در حذف مشکلات مردم وارد شد  و بجای اضافه کردن مشکلی در مسیر توسعه پایدار منطقه گام برداشت.